апрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апрацо́ўка апрацо́ўкі
Р. апрацо́ўкі апрацо́вак
Д. апрацо́ўцы апрацо́ўкам
В. апрацо́ўку апрацо́ўкі
Т. апрацо́ўкай
апрацо́ўкаю		 апрацо́ўкамі
М. апрацо́ўцы апрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)