апано́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - апано́ўваем
2-я ас. - апано́ўваеце
3-я ас. апано́ўвае апано́ўваюць
Прошлы час
м. апано́ўваў апано́ўвалі
ж. апано́ўвала
н. апано́ўвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час апано́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апано́ўваць (каго, што) несов.

1. охва́тывать, овладева́ть (кем, чем), обурева́ть; (завладевать полностью) одолева́ть;

2. (набрасываться во множестве) напада́ть (на кого, что); окружа́ть;

1, 2 см. апанава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апано́ўваць, ‑ае.

Незак. да апанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апанава́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што.

1. Ахапіць, авалодаць (пра фізічны стан, настрой і пад.).

Жанчыну апанаваў страх.

2. Напасці ў вялікай колькасці, акружыць, накінуцца.

Яго апанавалі сабакі.

3. З’явіцца ў вялікай колькасці (разм.).

Справы апанавалі.

|| незак. апано́ўваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обурева́ть несов. ахапля́ць, апано́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

овладева́ть несов.

1. авало́дваць;

2. (охватывать) ахапля́ць, апано́ўваць (каго, што); см. овладе́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напада́ть​II несов. (на кого, что)

1. напада́ць; накі́двацца; апано́ўваць (каго, што);

2. (делать нападки) напада́ць;

3. (жадно набрасываться) прост. накі́двацца, кі́дацца;

4. (случайно обнаруживать) напада́ць, натыка́цца, натрапля́ць;

5. (внезапно охватывать) напада́ць, апано́ўваць (каго, што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одолева́ть несов.

1. (побеждать) адо́льваць, перамага́ць, асі́льваць;

2. перен. (завладевать, подчинять себе) адо́льваць, апано́ўваць;

меня одолева́ет сон мяне́ адо́львае сон;

3. перен. (овладевать) разг. адо́льваць, асі́льваць;

4. перен. (мучить, лишать покоя) апано́ўваць; му́чыць, заму́чваць;

ка́шель одолева́ет ка́шаль му́чыць (заму́чвае);

му́хи одолева́ют му́хі апано́ўваюць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исполня́ть​II несов., уст. (наполнять) напаўня́ць (чым);

исполня́ть се́рдце наде́ждой напаўня́ць сэ́рца надзе́яй; (охватывать — о чувствах, мыслях и т. п.) ахо́пліваць, апано́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обнима́ть несов.

1. абдыма́ць, абніма́ць;

обнима́ть дру́га абдыма́ць (абніма́ць) ся́бра;

2. перен. (охватывать) ахо́пліваць; (окутывать) аго́ртваць; (овладевать) апано́ўваць;

сбо́рник обнима́ет всё напи́санное писа́телем збо́рнік ахо́плівае ўсё напі́санае пісьме́ннікам;

3. перен. (постигать) ахо́пліваць, абніма́ць, абдыма́ць; см. обня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)