адво́зіць гл. адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адво́жу адво́зім
2-я ас. адво́зіш адво́зіце
3-я ас. адво́зіць адво́зяць
Прошлы час
м. адво́зіў адво́зілі
ж. адво́зіла
н. адво́зіла
Загадны лад
2-я ас. адво́зь адво́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адво́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адво́зіць несов.

1. (на некоторое расстояние или обратно) отвози́ть;

2. (отправлять куда-л.) отвози́ть, увози́ть;

1, 2 см. адве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак., каго-што.

Везучы, даставіць каго-, што-н.; завезці куды-н.; везучы, убраць на пэўную адлегласць.

А. госця дадому.

А. з дарогі каменне.

|| незак. адво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

|| наз. адво́з, -у, м. і адво́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́зіцца, ‑возіцца; незак.

Зал. да адвозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвозіць — адвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́зіцца несов., страд. отвози́ться; увози́ться; см. адво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвазі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адважу́ адво́зім
2-я ас. адво́зіш адво́зіце
3-я ас. адво́зіць адво́зяць
Прошлы час
м. адвазі́ў адвазі́лі
ж. адвазі́ла
н. адвазі́ла
Загадны лад
2-я ас. адво́зь адво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час адвазі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адтараба́ньваць

‘моцна стукаць, утвараючы шум, грукат; хутка гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення; адцягваць, адвозіць што-небудзь цяжкае, вялікае, грузнае’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адтараба́ньваю адтараба́ньваем
2-я ас. адтараба́ньваеш адтараба́ньваеце
3-я ас. адтараба́ньвае адтараба́ньваюць
Прошлы час
м. адтараба́ньваў адтараба́ньвалі
ж. адтараба́ньвала
н. адтараба́ньвала
Загадны лад
2-я ас. адтараба́ньвай адтараба́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адтараба́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)