аб’яўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аб’яўле́нне |
аб’яўле́нні |
| Р. |
аб’яўле́ння |
аб’яўле́нняў |
| Д. |
аб’яўле́нню |
аб’яўле́нням |
| В. |
аб’яўле́нне |
аб’яўле́нні |
| Т. |
аб’яўле́ннем |
аб’яўле́ннямі |
| М. |
аб’яўле́нні |
аб’яўле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аб’яўле́нне, -я, н.
1. гл. аб’явіць.
2. Паведамленне, аб’ява аб чым-н. у вуснай або пісьмовай форме, абвяшчэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аб’яўле́нне ср. объявле́ние; оглаше́ние; см. аб’яўля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аб’яўле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’яўляць — аб’явіць.
2. Тое, што і абвяшчэнне (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аб’яві́ць, -яўлю́, -я́віш, -я́віць; -я́ўлены; зак., каго-што.
Тое, што і абвясціць.
А. аб сходзе.
|| незак. аб’яўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. аб’я́ва, -ы, мн. -ы, аб’я́ў, ж. і аб’яўле́нне -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дыскваліфіка́цыя, ‑і, ж.
Кніжн. Аб’яўленне каго‑н. няздольным або непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці; пазбаўленне кваліфікацыі. // Страта кваліфікацыі, умення выконваць пэўную работу. // Пазбаўленне спартсмена або каманды права ўдзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах за парушэнне правіл спартыўнай этыкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дакляра́цыя ’абяцанка’ (БРС). У ст.-бел. мове деклярация, деклярацыя ’аб’яўленне, абвяшчэнне’ (засведчана з 1600 г., гл. Булыка, Запазыч., 90). З польск. declaracja ’тс’, а гэта з лац. declarātio. Параўн. даклярава́ць (гл.). Гл. яшчэ дэклара́цыя. Таксама запазычаннем з польск. мовы з’яўляецца рус. деклара́ция (якое прыйшло ў рус. мову ў Пятроўскую эпоху).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
объявле́ние ср.
1. (действие) аб’яўле́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.;
2. (извещение) аб’я́ва, -вы ж., абве́стка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оглаше́ние
1. апавяшчэ́нне, -ння ср., абвяшчэ́нне, -ння ср.; аб’яўле́нне, -ння ср., чыта́нне ўго́лас;
2. уст. выдава́нне, -ння ср.; распаўсю́джанне, -ння ср., распаўсю́джванне, -ння ср.; см. оглаша́ть 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)