аб’яўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’яўле́нне аб’яўле́нні
Р. аб’яўле́ння аб’яўле́нняў
Д. аб’яўле́нню аб’яўле́нням
В. аб’яўле́нне аб’яўле́нні
Т. аб’яўле́ннем аб’яўле́ннямі
М. аб’яўле́нні аб’яўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’яўле́нне, -я, н.

1. гл. аб’явіць.

2. Паведамленне, аб’ява аб чым-н. у вуснай або пісьмовай форме, абвяшчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’яўле́нне ср. объявле́ние; оглаше́ние; см. аб’яўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’яўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’яўляць — аб’явіць.

2. Тое, што і абвяшчэнне (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’яві́ць, -яўлю́, -я́віш, -я́віць; -я́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і абвясціць.

А. аб сходзе.

|| незак. аб’яўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аб’я́ва, -ы, мн. -ы, аб’я́ў, ж. і аб’яўле́нне -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’яўле́нне Па́на н. рэл. Fest der Erschéinung des Herrn, Dreikönigsfest n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

announcement [əˈnaʊnsmənt] n. аб’яўле́нне, абвяшчэ́нне, паведамле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

declaration [ˌdekləˈreɪʃn] n.

1. дэклара́цыя (дакумент)

2. зая́ва; абвяшчэ́нне;

the declaration of war аб’яўле́нне/абвяшчэ́нне вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

objawienie

н. аб’яўленне; рэл. адкрыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыскваліфіка́цыя, ‑і, ж.

Кніжн. Аб’яўленне каго‑н. няздольным або непрыгодным для пэўнай работы, спецыяльнасці; пазбаўленне кваліфікацыі. // Страта кваліфікацыі, умення выконваць пэўную работу. // Пазбаўленне спартсмена або каманды права ўдзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах за парушэнне правіл спартыўнай этыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)