абра́жаны
прыметнік, якасны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			абра́жаны | 
					абра́жаная | 
					абра́жанае | 
					абра́жаныя | 
					
		
			| Р. | 
			абра́жанага | 
					абра́жанай абра́жанае | 
					абра́жанага | 
					абра́жаных | 
					
		
			| Д. | 
			абра́жанаму | 
					абра́жанай | 
					абра́жанаму | 
					абра́жаным | 
					
		
			| В. | 
			абра́жаны (неадуш.) абра́жанага (адуш.) | 
					абра́жаную | 
					абра́жанае | 
					абра́жаныя (неадуш.) абра́жаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			абра́жаным | 
					абра́жанай абра́жанаю | 
					абра́жаным | 
					абра́жанымі | 
					
		
			| М. | 
			абра́жаным | 
					абра́жанай | 
					абра́жаным | 
					абра́жаных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
абра́жаны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			абра́жаны | 
					абра́жаная | 
					абра́жанае | 
					абра́жаныя | 
					
		
			| Р. | 
			абра́жанага | 
					абра́жанай абра́жанае | 
					абра́жанага | 
					абра́жаных | 
					
		
			| Д. | 
			абра́жанаму | 
					абра́жанай | 
					абра́жанаму | 
					абра́жаным | 
					
		
			| В. | 
			абра́жаны (неадуш.) абра́жанага (адуш.) | 
					абра́жаную | 
					абра́жанае | 
					абра́жаныя (неадуш.) абра́жаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			абра́жаным | 
					абра́жанай абра́жанаю | 
					абра́жаным | 
					абра́жанымі | 
					
		
			| М. | 
			абра́жаным | 
					абра́жанай | 
					абра́жаным | 
					абра́жаных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
абра́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			абра́жаны | 
					абра́жаная | 
					абра́жанае | 
					абра́жаныя | 
					
		
			| Р. | 
			абра́жанага | 
					абра́жанай абра́жанае | 
					абра́жанага | 
					абра́жаных | 
					
		
			| Д. | 
			абра́жанаму | 
					абра́жанай | 
					абра́жанаму | 
					абра́жаным | 
					
		
			| В. | 
			абра́жаны (неадуш.) абра́жанага (адуш.) | 
					абра́жаную | 
					абра́жанае | 
					абра́жаныя (неадуш.) абра́жаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			абра́жаным | 
					абра́жанай абра́жанаю | 
					абра́жаным | 
					абра́жанымі | 
					
		
			| М. | 
			абра́жаным | 
					абра́жанай | 
					абра́жаным | 
					абра́жаных | 
					
		
 
	Кароткая форма: абра́жана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
абра́жаны оскорблённый; уязвлённый
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
абра́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абразіць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
оскорблённый абра́жаны, знява́жаны;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
трэці́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад трэціраваць.
2. у знач. прым. Пагарджаны, абражаны.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ушчэ́млены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ушчаміць.
2. у знач. прым. Абражаны, зняважаны. Ушчэмленае самалюбства.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
уязвлённый прич., прил. ура́жаны; абра́жаны; уко́латы;
уязвлённое самолю́бие абража́нае (уко́латае) самалю́бства;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
заде́тый
1. зачэ́плены; крану́ты;
2. зачэ́плены, закрану́ты, крану́ты;
3. усхвалява́ны, крану́ты; раззлава́ны; абра́жаны; см. заде́ть.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)