абмало́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абмало́чваю |
абмало́чваем |
| 2-я ас. |
абмало́чваеш |
абмало́чваеце |
| 3-я ас. |
абмало́чвае |
абмало́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абмало́чваў |
абмало́чвалі |
| ж. |
абмало́чвала |
| н. |
абмало́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абмало́чвай |
абмало́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абмало́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абмало́чваць несов. обмола́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абмалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.
Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся, саломы.
А. жыта.
|| незак. абмало́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абмало́чванне, -я, н. і абмало́т, -у, М -ло́це, м.
|| прым. абмало́тны, -ая, -ае.
А. пункт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обмола́чивать несов. абмало́чваць, малаці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмало́чвацца, ‑аецца.
Зал. да абмалочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпускаць колас у працэсе росту (пра збожжавыя расліны).
Жыта каласуе.
2. Абмалочваць каласы (ячмень).
|| зак. вы́каласаваць, -суе (да 1 знач.).
|| наз. каласава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Перапуко́ўваць ’другі раз абмалочваць ячмень, вызваляючы яго ад асцюкоў’ (Касп.). Да пера- (гл.) і пу́каць 2 ’абіваць збожжавыя (цапамі)’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каласава́ць 1, ‑суе; незак.
Выпускаць колас у працэсе росту (пра злакі). Жыта каласуе. Пшаніца каласуе. // Пра поле, ніву, на якіх пасевы выпускаюць колас. Шумяць, каласуюць зялёныя нівы На вольных прасторах маёй Беларусі. Хведаровіч.
каласава́ць 2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.
Разм. Паўторна абмалочваць каласы, якія засталіся цэлымі пасля першай малацьбы. Каласаваць ячмень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)