абмало́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абмало́чваю абмало́чваем
2-я ас. абмало́чваеш абмало́чваеце
3-я ас. абмало́чвае абмало́чваюць
Прошлы час
м. абмало́чваў абмало́чвалі
ж. абмало́чвала
н. абмало́чвала
Загадны лад
2-я ас. абмало́чвай абмало́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абмало́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмало́чваць несов. обмола́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмалаці́ць, абмало́чваць с.-г. dréschen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абмалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся, саломы.

А. жыта.

|| незак. абмало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмало́чванне, -я, н. і абмало́т, -у, М -ло́це, м.

|| прым. абмало́тны, -ая, -ае.

А. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обмола́чивать несов. абмало́чваць, малаці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмало́чвацца, ‑аецца.

Зал. да абмалочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпускаць колас у працэсе росту (пра збожжавыя расліны).

Жыта каласуе.

2. Абмалочваць каласы (ячмень).

|| зак. вы́каласаваць, -суе (да 1 знач.).

|| наз. каласава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Перапуко́ўваць ’другі раз абмалочваць ячмень, вызваляючы яго ад асцюкоў’ (Касп.). Да пера- (гл.) і пу́каць 2 ’абіваць збожжавыя (цапамі)’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каласава́ць ​1, ‑суе; незак.

Выпускаць колас у працэсе росту (пра злакі). Жыта каласуе. Пшаніца каласуе. // Пра поле, ніву, на якіх пасевы выпускаюць колас. Шумяць, каласуюць зялёныя нівы На вольных прасторах маёй Беларусі. Хведаровіч.

каласава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Разм. Паўторна абмалочваць каласы, якія засталіся цэлымі пасля першай малацьбы. Каласаваць ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)