Крэ́йсер ’тып ваеннага карабля’ (ТСБМ). Праз рускую мову з гал. kruiser ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 379).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кура́тар ’кіраўнік, апякун’ (ТСБМ). Запазычанне праз рускую мову з ням. Kurator ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 451).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Курс ’напрамак руху, шлях’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову з ням. Kurs (Шанскі, 2, 8, 455).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кур’ёз ’недарэчны выпадак’ (ТСБМ). Праз рус. мову курьёз ’тс’ з ням. Kuriosum (Шанскі, 2, 8, 458).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіламе́тр ’адзінка даўжыні, роўная 1000 метраў’ (ТСБМ). З франц. kilomètre праз рус. километр. Параўн. кілаграм (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Махіна́цыя ’махлярства’ (ТСБМ). Узыходзіць да лац. māchinātio ’хітрыкі’, ’машына, прыстасаванне’. Прыйшло праз польск. ці рус. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праклама́цыя ’агітацыйны лісток палітычнага зместу’ (ТСБМ). Праз рус. проклама́ция або польск. proklamacja < лац. prōclāmātiō (параўн. пракламаваць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пі́кус ’фікус. Ficus elastica’ (Сл. Брэс.). Праз польск. ці рус. мовы з лац. Ileus ’фігавае дрэва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сувені́р ’памятная рэч’ (ТСБМ). Запазычана праз рус. сувенир ’тс’ з франц. souvenir < se souvenir ’успомніць, успамінаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плі́скаць ’выплюхваць, праліваць вадкасць праз край’, плюнуць ’праліць праз край’, ’плёснуць, пляснуць, трохі праліць’, плюханне ’праліванне праз край пасудзіны’, пліску́чы ’невыгодны з-за адхоністых краёў посуд дня нашэння вадкасці’ (Нас.), плюскаць ’разліць’ (Яруш.), пліскагща ’плюхацца’ (Мік.), рус. смал. плистть ’пырскаць’, серб.-харв. плиска ’усплёск вады, калі ў яе кідаюць каменьчыкі’, балг. плисвам, плискам ’плёскаць, пырскаць, плюхаць’, макед. плиска ’тс’. Гукапераймальнае. Параўн. плісь! — пра імгненнае праліццё вадкасці праз край (Нас.). Сюды ж пляскацца ’пырскацца’ (жыле, Мат. Гом.; Жыв. сл.), плыскатыся, плэскатысь ’тс’ (пін., З нар. сл.; драг., Нар. лекс.), плісконіна ’плёханне, пырсканне’ (ТС), плюснуць ’лінуць, плюхнуць’ (Сцяшк. Сл.), пліскаi̯ (гл.). Гл. Смаль-Стоцкі, Приміт., 169; Куркіна (Этимология–1981, 15) бачыць тут комплекс /?/-, варыянт зыходнага кораня *реІ‑/*роі‑ з чаргаваннем *pliskati/*plixati, гл. плюхаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)