Verbum

клубча́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і клубісты. Клубчасты, кучаравы хвост дыму ўсё падаўжаўся. Колас.

зімі́ца, ‑ы, ж.

Разм. Ласк. да зіма. Надакучыла ж зіміца! Прыхадзі хутчэй, вясна. Колас.

збанкрутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Тое, што і абанкруціцца. Збанкрутаваў урад Часовы. Колас.

ветраве́й, ‑ю, м.

Паэт. Вецер. На ветравеях, нібы воўка, Плывуць хмурынкі так чароўна. Колас.

вуша́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікімі вушамі. Усё ціха. Дзесь блізютка Прамільгнуў кажан вушасты. Колас.

рэчаі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які сапраўды існуе; рэальны. «Усё рэчаіснае разумна», — іранічна падкрэсліў Лабановіч. Колас.

цвірку́н, ‑а, м.

Тое, што і цвыркун. Дзесь цвіркун бесперастанку Цягне сумную спяванку. Колас.

швах, у знач. вык.

Разм. Дрэнна, кепска. [Садовіч:] — Дык гэта, брат, ужо швах справа! Колас.

[Ням. schwach.]

надзе́м’е, ‑я, н.

Прастора, якая знаходзіцца над зямлёю. У прасторах надзем’я замільгалі вольныя птушкі. Колас.

про́халадзь, ‑і, ж.

Абл. Адносны, умераны холад; халадок. Ад балота патыхала прохаладдзю і сырасцю. Колас.