электразва́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па электразварцы. Сахор вельмі добры электразваршчык, а спецыялісту заўсёды работы хапае. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эліні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паклоннік і знаўца старажытнай Грэцыі, элінскай культуры; спецыяліст у галіне старагрэчаскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца перакладамі з адной мовы на другую.

П. з польскай мовы.

|| ж. перакла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. перакла́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяду́чы, -ая, -ае.

1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (спец.).

Вядучыя колы аўтамабіля.

2. Які ідзе наперадзе; галоўны.

В. самалёт.

3. Які з’яўляецца галоўным; кіруючы.

В. інстытут.

В. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сардэ́чнік¹, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Чалавек, які хварэе на сэрца.

2. Урач, спецыяліст па хваробах сэрца; кардыёлаг.

|| ж. сардэ́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эсперанты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па эсперанта; той, хто карыстаецца мовай эсперанта.

|| ж. эсперанты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эсперанты́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́вар, ‑а, м.

Спецыяліст па прыгатаванню ежы; кухар. Рота вячэрала тады ўсмак, і ўсе партызаны хвалілі повара. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бураві́к, ‑а, м.

Спецыяліст па бурэнню. Буравікам не да гуляння, буравікі павінны да цвёрдай сваёй дабурыцца мэты. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інжыне́р, ‑а, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй. Інжынер-канструктар. Інжынер-дарожнік. Інжынер-электрык. Горны інжынер. Інжынер-эканаміст.

[Фр. ingenieur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дахаўшчы́к, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які крые дахі. Грыміць пад крокамі жалезны дах. Калі адважны дахаўшчык праходзіць. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)