паляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Спецыяліст па паляводству. Да сходу рыхтаваліся ўсе: і паляводы, і жывёлаводы, і механізатары. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саставі́цель, ‑я, м.
Спец. Спецыяліст па састаўленню, фарміраванню саставу, поезда. У пакоі дзяжурнага курылі аглядчыкі вагонаў і саставіцелі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суднабудаўні́к, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне суднабудавання. На беразе Дняпра раскінулася суднаверф. Многія ўчарашнія сяляне сталі кваліфікаванымі суднабудаўнікамі. Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сукнава́л, ‑а, м.
Спецыяліст па валенню сукнаў. Усё, што зроблена ткачамі, пераходзіць у рукі сукнавалаў, красільшчыкаў, варсоўшчыц, стрыгальшчыц. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цеплатэ́хнік, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне цеплатэхнікі. Інжынер-цеплатэхнік. □ [Люба:] — Буду ў вас працаваць. — У дэпо? — Ну але. Цеплатэхнікам. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).
2. перан. Пра таго, хто прыхарошвае што-н.
|| ж. лакіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. лакіро́ўшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трэ́нер, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст, які займаецца трэніроўкай спартсменаў.
Т. валейбольнай каманды.
Т. па дзюдо.
|| ж. трэ́нерка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. трэ́нерскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Краве́ц 1 ’спецыяліст па шыццю адзення’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Бяльк., Мядзв., Грыг., Мал., Сержп. Ск., Сержп. Грам., Шпіл.). Параўн. укр. кравець і рус. (зах.) кравец ’тс’. Геаграфія сведчыць у карысць запазычання з польск. krawiec ’тс’ (Слаўскі, 3, 71; Кюнэ, Poln., 68).
Краве́ц 2 ’від рака’ (Дэмб. II, Яшк.). Да кравец 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
е́гер, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Паляўнічы прафесіянал; спецыяліст па арганізацыі палявання, ахове і ўзнаўленні фаўны.
2. Салдат з асобых стралковых (егерскіх) палкоў у некаторых еўрапейскіх арміях.
|| прым. е́герскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вакалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяліст у галіне вакальнага мастацтва, а таксама па пастаноўцы голасу спевака.
2. Спявак-прафесіянал.
|| ж. вакалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)