бураві́к, ‑а, м.
Спецыяліст па бурэнню. Буравікам не да гуляння, буравікі павінны да цвёрдай сваёй дабурыцца мэты. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)