запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. заправіць, заправіцца.

2. Прыправа да стравы, заправа (разм.).

Страва без запраўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Суправаждаць якое-н. дзеянне шэптам.

|| наз. прышэ́птванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́пкі, -пак, адз. та́пка, -і, ДМ -пцы, ж. і та́пак, -пка, м.

Лёгкія туфлі без абцасаў.

Дамашнія т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлепа́тыя, -і, ж.

Парапсіхалагічная з’ява перадачы думак і пачуццяў на адлегласці без дапамогі органаў пачуццяў.

|| прым. тэлепаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак., чым і без дап. (разм.).

Моцна ўдарыць.

У. пугай.

Замоўкні, бо зараз усмалю!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бесперабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца без перабояў, без затрымак; бесперапынны. Бесперабойная работа, сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшука́ць сов.

1. разыска́ть;

а. прапа́ўшых без ве́сткі — разыска́ть пропа́вших бе́з вести;

а. злачы́нца — разыска́ть престу́пника;

2. (добиться усиленными поисками) изыска́ть;

а. рэзе́рвы павелічэ́ння вытво́рчасці — изыска́ть резе́рвы увеличе́ния произво́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняве́рвацца (у кім, чым і без дап.) несов. изве́риваться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуверя́ться (в ком, чём); теря́ть ве́ру (в кого, что); см. зняве́рыцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самахо́дзь, прысл.

Разм. Без кіравання, без прынукі (пра каня, вала). [Сымон:] — Пускай.. [каня] на самаходзь, лішне не турбуй у баразне. Кулакоўскі. // Самацёкам, без садзейнічання. Справа ідзе самаходзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́ркаць

‘гаварыць, запінаючыся, спыняючыся на паўслове; наспеўваць пра зубы, сабе пад нос; выказваць незадавальненне нараканнем; мармытаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мы́ркаю мы́ркаем
2-я ас. мы́ркаеш мы́ркаеце
3-я ас. мы́ркае мы́ркаюць
Прошлы час
м. мы́ркаў мы́ркалі
ж. мы́ркала
н. мы́ркала
Загадны лад
2-я ас. мы́ркай мы́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мы́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)