імпульсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да імпульсу (у 1 знач.). Імпульсіўныя дзеянні дзяцей.

2. Схільны дзейнічаць пад уплывам раптоўнага імпульсу (у 1 знач.). Імпульсіўны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншасказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца іншасказам, мае тайны, скрыты сэнс; алегарычны. Іншасказальны сэнс. □ Адказ Каліноўскага перасыпан фальклорнымі сімваламі, мова яго іншасказальная, як у казачных асілкаў. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казяльцо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да казяльцу. Казяльцовае лісце.

2. у знач. наз. казяльцо́выя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца казялец, кураслеп, пралеска і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

како́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да какоса. Какосавая драўніна. Какосавы арэх. // Які атрымліваецца з какосавай пальмы і з яе пладоў. Какосавы алей.

•••

Какосавая пальма гл. пальма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каларату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каларатуры (у 1 знач.). Каларатурная тэхніка. Каларатурны голас. // З каларатурай. Каларатурная арыя.

2. Які лёгка выконвае каларатуру. Каларатурнае сапрана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбіна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камбіната, належыць яму. Камбінацкая сталовая. □ Увесь камбінацкі рух цяпер ішоў праз браму, якая выходзіла на некалі пустэльную Балотную вуліцу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́дскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Канады, канадцаў, належыць ім. Канадскія долары. Канадская літаратура.

2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Канадская таполя. Канадскі рыс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гра́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да граба. Грабавы ліст. Грабавы лес. // Зроблены з грабу. Плыве арба і сэрца скрыпам рэжа, Па дзёгцю плача грабавая вось. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гранёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад граніць.

2. у знач. прым. Які мае грані; з гранямі. Гранёная ваза. Гранёны штык. // Які падвяргаўся граненню. Гранёны крышталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гумарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гумару, змяшчае ў сабе гумар (у 1, 2 знач.). Гумарыстычны твор. Гумарыстычны часопіс. Гумарыстычны тон. // Уласцівы гумару, гумарысту. Гумарыстычны талент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)