вы́гнуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выгнуць.
2. у знач. прым. Які мае выгін. Шыі паненак таксама нагадваюць лебядзіныя, такія ж доўгія і выгнутыя. Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)