нязда́тны (да чаго) неспосо́бный (к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажвя́каць

‘нажаваць чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажвя́каю нажвя́каем
2-я ас. нажвя́каеш нажвя́каеце
3-я ас. нажвя́кае нажвя́каюць
Прошлы час
м. нажвя́каў нажвя́калі
ж. нажвя́кала
н. нажвя́кала
Загадны лад
2-я ас. нажвя́кай нажвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нажвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

накле́нчыць

‘выпрасіць чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накле́нчу накле́нчым
2-я ас. накле́нчыш накле́нчыце
3-я ас. накле́нчыць накле́нчаць
Прошлы час
м. накле́нчыў накле́нчылі
ж. накле́нчыла
н. накле́нчыла
Загадны лад
2-я ас. накле́нчы накле́нчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час накле́нчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напи́тываться

1. (пропитываться) намака́ць; набіра́цца (чаго), наця́гваць (чаго);

2. страд. насыча́цца; намо́чвацца; см. напи́тывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насме́шничать несов., разг. (над кем, чем) насміха́цца (з каго, чаго), кпіць (з каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настоя́ть​I сов. настая́ць (на чым); (добиться) дамагчы́ся (чаго), дабі́цца (чаго); см. наста́ивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неравн́́о част., разг., переводится выражением чаго́ до́брага;

неравн́́о ещё заболе́ешь чаго́ до́брага яшчэ́ захварэ́еш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

край​II предлог с род., уст., прост. край (чаго), каля́ (чаго), по́бач (з чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́ждость

1. непрыхі́льнасць, -ці ж. (да чаго); во́льнасць, -ці ж. (ад чаго); далёкасць, -ці ж. (ад чаго);

2. чу́жасць, -ці ж.; см. чу́ждый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ра

‘два аднолькавыя прадметы; прадмет, які складаецца з дзвюх аднолькавых частак; мужчына і жанчына; самец і самка; дзве штукі чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́ра па́ры
Р. па́ры па́р
Д. па́ры па́рам
В. па́ру па́ры
Т. па́рай
па́раю		 па́рамі
М. па́ры па́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)