ззы́чыць

‘пазычыць што-небудзь, чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ззы́чу ззы́чым
2-я ас. ззы́чыш ззы́чыце
3-я ас. ззы́чыць ззы́чаць
Прошлы час
м. ззы́чыў ззы́чылі
ж. ззы́чыла
н. ззы́чыла
Загадны лад
2-я ас. ззы́ч ззы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час ззы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)