нажвя́каць

‘нажаваць чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нажвя́каю нажвя́каем
2-я ас. нажвя́каеш нажвя́каеце
3-я ас. нажвя́кае нажвя́каюць
Прошлы час
м. нажвя́каў нажвя́калі
ж. нажвя́кала
н. нажвя́кала
Загадны лад
2-я ас. нажвя́кай нажвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нажвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)