чаго́ I нареч. почему́, заче́м; чего́;

ч. ты прыйшо́ў? — почему́ (заче́м, чего́) ты пришёл?;

ч. ты так до́ўга е́здзіў? — почему́ (заче́м, чего́) ты так до́лго е́здил?;

◊ ч. там! — чего́ там!

чаго́ II мест., в род. п. чего́; см. што I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чаго́ ​1, прысл.

1. пытальнае. З якой прычыны?, чаму?, навошта? Але чаго яна [Мальвіна] марудзіць? Чаму не выйдзе да стала? Колас. Чаго хмурыцца неба сіняе? Купала. [Міколу] рабілася млосна і ён злаваўся: чаго.. [Зося] маўчыць ды сумуе? Гартны.

2. адноснае. Ужываецца ў якасці злучнікавага слова ў даданых дапаўняльных сказах і адпавядае словам: а) з якой прычыны, чаму. Стаіць дзед і на іх [Міколку з бацькам] глядзіць, дзівуецца, не разумеючы, чаго яны драпака далі. Лынькоў. Наіўна дзівяцца дома, Чаго я такі худы. Маляўка; б) навошта, з якой мэтай. Расказаў.. [Андрэй] сонцу, чаго прыйшоў. Якімовіч.

чаго́ ​2,

гл. што ​1 (у 1, 6, 8, 9 і 13 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаго́​I прысл разм warúm, weshálb;

чаго́ ты прыйшо́ў? warúm [weshálb] bist du gekómmen?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чаго́​II займ гл што

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

чаго́-не́будзь

1. нареч. почему́-нибудь, почему́-л.;

2. мест. неопр., в род. п. чего́-нибудь, чего́-л.; см. што-не́будзь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чаго́-не́будзь ​1, прысл.

З якой‑н. мэтай; чаму-небудзь.

чаго́-не́будзь ​2,

гл. што-небудзь (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взаме́н пред. с род. узаме́н (чаго), наўзаме́н (чаго); (вместо) заме́ст (чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

близ предлог с род. паблі́зу (каго, чаго, ад каго, чаго), каля́ (каго, чаго), блі́зка (каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отрека́ться несов. адрака́цца (ад каго, чаго), вырака́цца, зрака́цца (каго, чаго); адмаўля́цца (ад каго, чаго), цура́цца (каго, чаго), разг. адцу́рвацца (ад каго, чаго; и без предлога), выцу́рвацца (ад каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адніма́нне ср.

1. (каго, чаго ад каго, чаго) отня́тие, отъём м.;

2. (чаго ад чаго) мат. вычита́ние (чего из чего);

3. (чаго) отня́тие, поглоще́ние;

4. (чаго) отня́тие, ампута́ция ж.;

1-4 см. адніма́ць 1-3, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)