Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чаго́Iнареч. почему́, заче́м; чего́;
ч. ты прыйшо́ў? — почему́ (заче́м, чего́) ты пришёл?;
ч. ты так до́ўга е́здзіў? — почему́ (заче́м, чего́) ты так до́лго е́здил?;
◊ ч. там! — чего́ там!
чаго́IIмест., врод.п. чего́; см. што I 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаго́1, прысл.
1.пытальнае. З якой прычыны?, чаму?, навошта? Але чаго яна [Мальвіна] марудзіць? Чаму не выйдзе да стала?Колас.Чаго хмурыцца неба сіняе?Купала.[Міколу] рабілася млосна і ён злаваўся: чаго.. [Зося] маўчыць ды сумуе?Гартны.
2.адноснае. Ужываецца ў якасці злучнікавага слова ў даданых дапаўняльных сказах і адпавядае словам: а) з якой прычыны, чаму. Стаіць дзед і на іх [Міколку з бацькам] глядзіць, дзівуецца, не разумеючы, чаго яны драпака далі.Лынькоў.Наіўна дзівяцца дома, Чаго я такі худы.Маляўка; б) навошта, з якой мэтай. Расказаў.. [Андрэй] сонцу, чаго прыйшоў.Якімовіч.
чаго́2,
гл. што 1 (у 1, 6, 8, 9 і 13 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаго́Iпрыслразм warúm, weshálb;
чаго́ ты прыйшо́ў? warúm [weshálb] bist du gekómmen?
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чаго́IIзаймгл што
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)