накле́нчыць
‘выпрасіць чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| накле́нчу | накле́нчым | |
| накле́нчыш | накле́нчыце | |
| накле́нчыць | накле́нчаць | |
| Прошлы час | ||
| накле́нчыў | накле́нчылі | |
| накле́нчыла | ||
| накле́нчыла | ||
| Загадны лад | ||
| накле́нчы | накле́нчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| накле́нчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)