Verbum

неправамо́цны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае права рабіць што‑н., які не надзелены паўнамоцтвамі. Неправамоцны дэлегат.

пратубера́нец, ‑нца, м.

Спец. Яркае светлае ўтварэнне з распаленых газаў у выглядзе выступу на краі дыска Сонца.

[Ад лац. protuberare — уздымацца.]

пратэі́ды, ‑аў; адз. пратэід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Складаныя бялкі — злучэнне простых бялкоў з небялковым рэчывам.

[Ад грэч. prōtos — першы і eidos — від.]

прая́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для праяўлення адбіткаў на плёнцы, пласцінцы. Праявачная машына. Праявачныя прыборы.

прыблі́жанасць ​¹, ‑і, ж.

Стан прыбліжанага ​¹.

прыблі́жанасць ​², ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць прыбліжанага ​². Прыбліжанасць вылічэння.

прыва́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прыварваць — прыварыць (у 2 знач.) і знач. дзеясл. прыварвацца — прыварыцца.

прыкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Ушчыльніць (катком) паверхневы слой чаго‑н. Прыкачаць поле перад сяўбой.

прырасці́ць, ‑рашчу, ‑росціш, ‑росціць; зак., што.

1. Даць магчымасць прырасці, прыжыцца. Прырасціць галінку.

2. Спец. Далучыць нарошчваючы.

панірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Абсыпаць (абсыпа́ць) сухарамі, мукой перад абсмажваннем. Паніраваць катлеты.

[Ад ням. panieren — пасыпаць тоўчанымі сухарамі.]

парабало́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Паверхня, утвораная рухам парабалы, вяршыня якой слізгаціць па другой нерухомай парабале.

[Ад грэч. parabolē — збліжэнне і éidos — від.]