Verbum

га́бітус, ‑у, м.

Спец. Знешні воблік чалавека, жывёльнага або расліннага арганізма. Атлетычны габітус. Змяненне габітусу. Габітус гібрыда.

[Ад лац. habitus — выгляд, склад.]

адса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для аддзялення карысных выкапняў ад пустых народ шляхам адсадкі. Адсадачная машына.

акаркаве́нне, ‑я, н.

Спец. Змяненне абалонак раслінных клетак, у выніку якога яны становяцца непранікальнымі для вады, паветра.

актыва́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вывядзенне з нядзейнага стану ў дзейны; узмацненне дзейнага стану. Актывацыя малекул. Актывацыя ферментаў.

ампліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак.

Спец. Накапіць (накопліваць) аднародныя. элементы мовы (сінонімы, параўнанні і інш.).

ампліфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Стылістычны прыём, накапленне аднародных элементаў мовы (сінонімаў, параўнанняў і інш.) для ўзмацнення выразнасці.

[Лац, amplificatio.]

антрапаге́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да антрапагену, звязаны з антрапагенам. Антрапагенавы перыяд працягваецца і зараз.

апра́ксія, ‑і, ж.

Спец. Парушэнне мэтанакіраваных рухаў і дзеянняў у выніку пашкоджання розных участкаў кары галаўнога мозга.

[Ад грэч. apraxia — бяздзейнасць.]

апрасне́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрасняць — апрэсніць і стан паводле знач. дзеясл. апрасняцца — апрэсніцца.

апсі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Спец. Паўкруглы (радзей шматвугольны) выступ у сцяне хрысціянскіх царкоўных будынкаў; абсіда.

[Ад грэч. apsís (apsídos) — скляпенне.]