вышчалачаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышчалачыць.
2. у знач. прым. Спец. Кіслы. Вышчалачаныя глебы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)