запа́шнік, ‑а, м.
Спец. Сельскагаспадарчая прылада для ўзорвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання дасеянага зерня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)