рэгуляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгуляцыі. Рэгуляцыйныя работы. // Які прызначаецца, служыць для рэгуляцыі. Рэгуляцыйныя збудаванні. Рэгуляцыйны шлюз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзедо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэзеды. Рэзедовы лісток. Рэзедовы пах. // Які здабываецца з кветак рэзеды. Рэзедовы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саксо́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Саксоніі, саксонцаў, які ўласцівы, належыць ім. Саксонскае паходжанне.

•••

Саксонскі фарфор гл. фарфор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыяўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самавыяўлення. Паэты.. дзень пры дні пісалі адны самавыяўленчыя вершы і санеты. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаро́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самародка, уласцівы яму. Самародкавае золата. □ Самародкавы талент мастака заблішчэў усімі фарбамі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́рнікавы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які мае адносіны да серніка. Рука звыкла намацала ў кішэні сернікавы карабок, але выпусціла. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ўрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сеўру; зроблены на фарфоравым заводзе ў г. Сеўры. Сеўрскі фарфор. Сеўрская талерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славе́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Славеніі, славенцаў, які належыць, уласцівы ім. Славенская культура. Славенскі народ. Славенская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спермацэ́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спермацэту. Спермацэтавая маса. // Выраблены са спермацэту, са спермацэтам. Спермацэтавая мазь. Спермацэтавае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіннамазгавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да спіннога мозга або да яго дзейнасці. Спіннамазгавыя нервы.

•••

Спіннамазгавая вадкасць гл. вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)