простанаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да простага народа, простанароддзя; уласцівы яму. Простанародная гаворка. Простанародныя манеры. Простанародны быт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)