Verbum

абмата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Абкруціць, апавіць чым-н. некалькі разоў.

А. шыю шалікам.

|| незак. абмо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмо́тванне, -я, н. і абмо́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

абпы́рскаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Тое, што і апырскаць.

|| незак. абпы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. абпы́рснуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| звар. абпы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. абпы́рсквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

абру́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

1. гл. рушыцца.

2. перан., на каго-што. Імкліва напасці.

А. з пагрозамі.

А. на ворага.

|| незак. абру́швацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).

|| наз. абрушэ́нне, -я, н.

абяца́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Абяцанне (часцей нявыкананае).

Абяцанкі-цацанкі, а дурню радасць (прыказка).

◊

Карміць абяцанкамі каго (разм., неадабр.) — даваць абяцанні што-н. зрабіць, але не выконваць іх.

адбракава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., каго-што (спец.).

Аддзяліць бракованае, недабраякаснае.

А. маладняк.

А. фрукты.

|| незак. адбрако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбрако́ўванне, -я, н. і адбрако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

адкава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак.

1. што. Выкаваць.

А. падкову.

2. каго-што. Аддзяліць што-н. прыкаванае; раскаваць.

А. каня.

3. Закончыць коўку.

|| незак. адко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

калашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што (разм.).

1. Кудлаціць, тармасіць, моцна тузаць.

К. ніткі.

Свінні калашмацілі снапы.

2. Біць.

Хлапчукі калашмацілі адзін аднаго.

|| зак. адкалашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць (да 2 знач.).

каршу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства ястрабіных з доўгімі крыламі і загнутай дзюбай.

◊

Каршуном наляцець — злосна і хутка накінуцца, напасці на каго-н.

|| прым. каршуно́вы, -ая, -ае.

Каршуновая дзюба.

сва́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., да каго і без дап.

Прасіць згоды на шлюб.

С. да дзяўчыны з суседняй вёскі.

|| зак. пасва́тацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. сва́танне, -я, н. і сватаўство́, -а́, н.

ску́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што. Сагнуць, падагнуць.

С. ногі.

2. каго-што. Звесці курчам.

Хвароба скурчыла пальцы.

Раптам мяне скурчыла (безас.).

|| незак. ску́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́рчванне, -я, н.