любата́, -ы́, ДМ -баце́, ж.

1. Тое, што люба, што выклікае захапленне прывабнасцю, прыгажосцю.

2. у знач. вык. Пра захапленне, зачараванне кім-, чым-н., задавальненне ад каго-, чаго-н.

Дзяўчына — проста л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)