біяхі́мія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае хімічны састаў арганізмаў і ўласцівыя ім хімічныя працэсы.

[Ад грэч. bíos — жыццё і хімія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агітпо́езд, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяльна абсталяваны чыгуначны састаў, што выкарыстоўваецца як рухомы агітпункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гематаге́н, ‑у, м.

Лякарства ад малакроўя і заняпаду сіл, у састаў якога ўваходзіць гемаглабін.

[Ад грэч. háima — кроў і génos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нача́льствующий прил. нача́льніцкі;

нача́льствующий соста́в а́рмии нача́льніцкі склад (саста́ў) а́рміі;

нача́льствующие ли́ца нача́льнікі, нача́льства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дублі́руючы

1. прил. дубли́рующий;

д. саста́ў кама́нды — дубли́рующий соста́в кома́нды;

2. деепр. дубли́руя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лізі́н, ‑у, м.

Адна з амінакіслот, якая ўваходзіць у састаў амаль усіх бялкоў, пераважна жывёльных.

[Грэч. lysis — растварэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меты́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метылу; у састаў якога ўваходзіць метыл. Метылавы спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінтаміцы́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінтаміцыну, у састаў якога ўваходзіць сінтаміцын. Сінтаміцынавая эмульсія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́нтэр-афіцэ́рства, ‑а, н.

1. зб. Унтэрафіцэры, унтэр-афіцэрскі састаў.

2. Разм. Унтэр-афіцэрскае званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальнеало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хімічны састаў і лячэбнае ўздзеянне мінеральных вод і гразёй.

[Ад лац. balneum — лазня і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)