лізі́н, ‑у,
Адна з амінакіслот, якая ўваходзіць у састаў амаль усіх бялкоў, пераважна жывёльных.
[Грэч. lysis — растварэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лізі́н, ‑у,
Адна з амінакіслот, якая ўваходзіць у састаў амаль усіх бялкоў, пераважна жывёльных.
[Грэч. lysis — растварэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)