Verbum

анлайнавы слоўнік

Сацьві́ца ’сачавіца’ (Янк. 1), сацві́чнік ’салома сацвіцы’ (Янк. 3.). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́калат ’абмалот; салома’ (Мат. Гом.). Рус. вы́колот ’выкалочванне’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выкалаціць ’абмалаціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і пасцягваць. Гуменца, крытае саломай, Ад доўгіх часаў пасівела, Салома кудламі вісела, Яе вятры параздзімалі, А трохі хлопцы пасцягалі, На стрэху лазячы, бывала. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дсціл, -лу м. подсти́лка ж.; подсти́л;

сало́ма на п. — соло́ма для подсти́лки;

махавы́ п. у ле́се — мохова́я подсти́лка в лесу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрэ́сціся сов.

1. (от тряски, стряхивания) упа́сть, стряхну́ться;

2. смеша́ться;

сало́ма до́бра ~слася з се́нам — соло́ма хорошо́ смеша́лась с се́ном

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трухле́ць несов. тлеть, истлева́ть, трухля́веть; (становиться ветхим) дряхле́ть, ветша́ть;

сало́ма ~ле́е — соло́ма тле́ет (истлева́ет, трухля́веет);

буды́нак ~ле́е — зда́ние дряхле́ет (ветша́ет)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ві́чанка ’вікавая салома’ (Мат. Гом.). Ад вічаны (вік + ян) пры дапамозе суф. ‑ка. Гл. віка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кулявы́ I пулево́й;

~во́е ране́нне — пулево́е ране́ние;

~ва́я стральба́ — пулева́я стрельба́

кулявы́ II кулево́й;

~ва́я сало́ма — кулева́я соло́ма; см. куль I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абу́рыны ’перабітая ў час малацьбы салома’ (Арх. ГУ) да бурыць (гл.). Што датычыць словаўтварэння, параўн. амеціны (гл. амецце).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)