рыжэ́ня
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			рыжэ́ня | 
			рыжэ́ні | 
			
		
			| Р. | 
			рыжэ́ні | 
			рыжэ́нь | 
			
		
			| Д. | 
			рыжэ́ні | 
			рыжэ́ням | 
			
		
			| В. | 
			рыжэ́ню | 
			рыжэ́нь | 
			
		
			| Т. | 
			рыжэ́няй рыжэ́няю | 
			рыжэ́нямі | 
			
		
			| М. | 
			рыжэ́ні | 
			рыжэ́нях | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ста́ртар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			ста́ртар | 
			ста́ртары | 
			
		
			| Р. | 
			ста́ртара | 
			ста́ртараў | 
			
		
			| Д. | 
			ста́ртару | 
			ста́ртарам | 
			
		
			| В. | 
			ста́ртара | 
			ста́ртараў | 
			
		
			| Т. | 
			ста́ртарам | 
			ста́ртарамі | 
			
		
			| М. | 
			ста́ртары | 
			ста́ртарах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
супрацьло́дачнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			супрацьло́дачнік | 
			супрацьло́дачнікі | 
			
		
			| Р. | 
			супрацьло́дачніка | 
			супрацьло́дачнікаў | 
			
		
			| Д. | 
			супрацьло́дачніку | 
			супрацьло́дачнікам | 
			
		
			| В. | 
			супрацьло́дачніка | 
			супрацьло́дачнікаў | 
			
		
			| Т. | 
			супрацьло́дачнікам | 
			супрацьло́дачнікамі | 
			
		
			| М. | 
			супрацьло́дачніку | 
			супрацьло́дачніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
узбуджа́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			узбуджа́льнік | 
			узбуджа́льнікі | 
			
		
			| Р. | 
			узбуджа́льніка | 
			узбуджа́льнікаў | 
			
		
			| Д. | 
			узбуджа́льніку | 
			узбуджа́льнікам | 
			
		
			| В. | 
			узбуджа́льніка | 
			узбуджа́льнікаў | 
			
		
			| Т. | 
			узбуджа́льнікам | 
			узбуджа́льнікамі | 
			
		
			| М. | 
			узбуджа́льніку | 
			узбуджа́льніках | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
цмо́канніца
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			цмо́канніца | 
			цмо́канніцы | 
			
		
			| Р. | 
			цмо́канніцы | 
			цмо́канніц | 
			
		
			| Д. | 
			цмо́канніцы | 
			цмо́канніцам | 
			
		
			| В. | 
			цмо́канніцу | 
			цмо́канніц | 
			
		
			| Т. | 
			цмо́канніцай цмо́канніцаю | 
			цмо́канніцамі | 
			
		
			| М. | 
			цмо́канніцы | 
			цмо́канніцах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
чмы́ханніца
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			чмы́ханніца | 
			чмы́ханніцы | 
			
		
			| Р. | 
			чмы́ханніцы | 
			чмы́ханніц | 
			
		
			| Д. | 
			чмы́ханніцы | 
			чмы́ханніцам | 
			
		
			| В. | 
			чмы́ханніцу | 
			чмы́ханніц | 
			
		
			| Т. | 
			чмы́ханніцай чмы́ханніцаю | 
			чмы́ханніцамі | 
			
		
			| М. | 
			чмы́ханніцы | 
			чмы́ханніцах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
кавале́р², -а, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, узнагароджаная ордэнам.
К. ордэна Славы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
высокапаста́ўлены, -ая, -ае.
Які займае высокае грамадскае або службовае становішча.
Высокапастаўленая асоба.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
набы́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Асоба, якая набывае, купляе што-н.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
маха́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).
Асоба, якая падае сігналы маханнем.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)