вымяра́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вымяра́льнік | вымяра́льнікі | |
| вымяра́льніка | вымяра́льнікаў | |
| вымяра́льніку | вымяра́льнікам | |
| вымяра́льніка | вымяра́льнікаў | |
| вымяра́льнікам | вымяра́льнікамі | |
| вымяра́льніку | вымяра́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)