узбуджа́льнік
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узбуджа́льнік | узбуджа́льнікі | |
узбуджа́льніка | узбуджа́льнікаў | |
узбуджа́льніку | узбуджа́льнікам | |
узбуджа́льніка | узбуджа́льнікаў | |
узбуджа́льнікам | узбуджа́льнікамі | |
узбуджа́льніку | узбуджа́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)