нагру́зчык
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нагру́зчык | нагру́зчыкі | |
| нагру́зчыка | нагру́зчыкаў | |
| нагру́зчыку | нагру́зчыкам | |
| нагру́зчыка | нагру́зчыкаў | |
| нагру́зчыкам | нагру́зчыкамі | |
| нагру́зчыку | нагру́зчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)