Verbum

прыадзе́ць, ‑адзену, ‑адзенеш, ‑адзене; зак., каго.

Разм. Забяспечыць адзежай. Праўда, хлопца прыадзелі, Далі Хаімаў каптан. Колас. // Адзець лепш, чым звычайна; адзець прыгожа, па-святочнаму.

разбэ́шчвальнік, ‑а, м.

Той (тое), хто (што) разбэшчвае каго‑н. Нехта сказаў, што забыццё — мярзотны разбэшчвальнік душ, і з гэтым нельга не пагадзіцца. Вярцінскі.

рамо́нтнік, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца рамонтам ​¹. Слесар-рамонтнік. □ [Стрыжак:] — На ўсякі выпадак, ты на каго, хлопча, рыхтуешся — на рамонтніка ці на эксплуатацыйніка? Васілёнак.

раска́звацца, ‑аецца; незак.

1. Паведамляцца, вусна апісвацца. Шмат каго з тых людзей, аб якіх расказваецца [у кнізе], ужо няма на свеце. Колас.

2. Зал. да расказваць.

рэгістрату́ра, ‑ы, ж.

Аддзел ва ўстанове, дзе праводзіцца рэгістрацыя каго‑, чаго‑н. [Дзяўчына] працавала ў бальніцы ў рэгістратуры, запісвала на прыём да дактароў хворых. Ермаловіч.

сланя́ць, ‑яе; безас. незак., каго.

Абл. Хістаць, вадзіць у бакі. [Лях:] — На нашых коней глядзець страшна. Каб гэта сярод лета каня ў бакі сланяла! Лобан.

стру́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., каго-што.

Разм. Раскрышыць на дробныя часткі; раструшчыць. Абломкі хваставога апярэння маглі струшчыць ліхтар кабіны і забіць лётчыка. Алешка.

упаўнава́жанне, ‑я, н.

У выразе: па ўпаўнаважанню каго-чаго — на падставе дадзеных кім‑н. паўнамоцтваў, даверанасці. Па ўпаўнаважанню народнага кантролю камісія праверыла выдаткаванне сродкаў.

фундзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Разм. Запрашаць каго‑н. і плаціць за пачастунак, забаву, купляць што‑н. каму‑н. у падарунак. Фундзіць марожанае.

шара́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да шарахнуцца.

•••

Шарахацца ў бакі — раптоўна, рэзка мяняць свае погляды, перакананне адносіны да каго‑, чаго‑н., упадаючы ў крайнасць.