пасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да паслаць 1.
•••
Толькі па смерць пасылаць каго — пра таго, хто, пайшоўшы выконваць якое‑н. даручэнне, доўга не вяртаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)