патрана́ж, ‑у, м.

1. Кніжн. уст. Апякунства з боку каго‑н.

2. Арганізаванае медыцынскае абслугоўванне хворых і дзяцей ранняга ўзросту ў дамашніх умовах.

[Фр. patronage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўху́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Ухутаць усіх, многіх або ўсё, многае. Мужчыны панастаўлялі каўняры, жанчыны паўхутвалі галовы ў цёплыя хусткі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апасро́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Кніжн. Паказаць (паказваць) не непасрэдна, а праз каго‑, што‑н. іншае; паслужыць (служыць) перадатачным сродкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашчарэ́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і ашчаперыць. — Та-ата! — усклікнуў Марык і спрытна ашчарэпіў бацьку за шыю. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Час ад часу, злёгку чухаць. — А! брат ты мой! — ахаў Пракоп ды пачухваў патыліцу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадары́ць, ‑дару, ‑дорыш, ‑дорыць; зак., каго-што і чаго.

1. Падарыць паступова ўсё, многае.

2. Падарыць ізноў тое, што было падорана. Перадарыць падарунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. каго. Застрэліць, пастраляць усіх, многіх. Перастраляць усю дзічыну.

2. што. Расходаваць стральбою ўсё, многае. Перастраляць усе патроны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Уст. Атрымаць (атрымліваў) па абанеменце; набыць (набываць) права карыстання чым‑н. на пэўны тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, накрыць чым‑н. сыпкім, вязкім. Абкачаць рыбу ў муцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяза́драсны, ‑ая, ‑ае.

Не накіраваны на чый‑н. адрас, да каго‑н. канкрэтна (пра якую‑н. інфармацыю, крытычныя заўвагі і пад.). Бязадрасная крытыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)