Verbum

зава́дзіць, ‑дзіць; зак.

Разм. Пашкодзіць, перашкодзіць. Лішняя капейка не завадзіць у кішэні. Лынькоў.

завадзі́ць, ‑ваджу́, ‑во́дзіш, ‑во́дзіць; зак., каго.

Разм. Доўга водзячы, стаміць.