Verbum

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

люля́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. люляць і люляцца.

змярцве́ласць, ‑і, ж.

Стан змярцвелага. Нейкае здранцвенне было ў думках, змярцвеласць. Савіцкі.

знясі́ленасць, ‑і, ж.

Стан знясіленага. [Крысціна] засаромелася сваёй знясіленасці, свайго паношанага плацця. Васілевіч.

заблы́танасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан заблытанага. Заблытанасць справы. Заблытанасць жыццёвых сітуацый.

закрышталізава́цца, ‑зуецца; зак.

Перайсці ў крышталічны стан, ператварыцца ў крышталі. Раствор закрышталізаваўся.

густата́, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

Уласцівасць і стан густога. Густата лесу.

здаво́ленасць, ‑і, ж.

Стан здаволенага. [Назарэўскі] нёс цяпер у сабе радасную здаволенасць. Чорны.

расчарава́насць, ‑і, ж.

Стан расчараванага. Пачуццё расчараванасці і незадаволенасць агарнула .. [Барыса]. М. Ткачоў.

рэйкапрака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае рэйкапракатны стан; спецыяліст па пракатцы рэек.