напаўдрымо́та, ‑ы, ДМ ‑моце, ж.

Стан, блізкі да дрымоты. Цяжкая напаўдрымота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўпрыто́мны, ‑ая, ‑ае.

Амаль без прытомнасці, амаль непрытомны. Напаўпрытомны стан. Напаўпрытомны погляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напя́тасць, ‑і, ж.

Стан паводле дзеясл. напяцца (у 1 знач.). Напятасць струны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўкамплектава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўкамплектаванага; адсутнасць камплекта штата. Неўкамплектаванасць лабараторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўпарадкава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўпарадкаванага. Сацыяльная неўпарадкаванасць. Неўпарадкаванасць расходавання сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памякчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. памякчэць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашпарты́стка, ‑і, ДМ ‑стцы; Р мн. ‑стан; ж.

Жан. да пашпартыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́рм, ‑у, м.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. перакарміць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчарава́насць, ‑і, ж.

Стан расчараванага. Пачуццё расчараванасці і незадаволенасць агарнула .. [Барыса]. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйкапрака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае рэйкапракатны стан; спецыяліст па пракатцы рэек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)