беспрыту́льнасць, ‑і, ж.

Стан беспрытульнага; наяўнасць безнаглядных, беспрытульных дзяцей. Барацьба з беспрытульнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)