пабіць - Пошук - Асноўныя

адхля́стаць

‘пабіць каго-небудзь (адхлястаць каго-небудзь, што-небудзь: адхлястаць шчокі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пацвярэ́жваць

‘рабіць каго-небудзь цвярозым або больш цвярозым; пабіць, пачаставаць каго-небудзь бізуном (іранічна)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ператру́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Разм. Пабіць, паламаць на дробныя кавалкі, патрушчыць усё, многае. Ператрушчыць шкло. Ператрушчыць усю мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стачы́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., сто́чыць; сто́чаны; зак., што.

1. Грызучы, рыючы, пабіць на дзіркі, пашкодзіць, зрабіць непрыгодным.

Крот стачыў агарод.

2. перан. Падарваць сілы, здароўе (пра хваробу, перажыванні).

Адзінота і сум стачылі чалавека.

|| незак. сто́чваць, -ае.

|| наз. сто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

реко́рд рэко́рд, -ду м.;

поби́ть реко́рд пабі́ць рэко́рд;

установи́ть реко́рд устанаві́ць рэко́рд;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захля́стаць

‘моцна пабіць, забіць каго-небудзь (захлястаць каго-небудзь); пачаць хлястаць - утвараць трэск (захлястаць пугай)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лупцаваць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Моцна пабіць, адлупіць. [Мар’я:] — Малыя дзеці жартачкі над ім [дзядзькам] строяць, пужаюць з рагаткі. Аднаго злавіла — вылупцавала. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адсця́баць ’пабіць, высцебаць’ (Касп.). Гл. сцябаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адштапава́ць ’пакалаціць, пабіць’ (Шат.). Да штапаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасцё́баць

‘адхвастаць, пабіць чым-небудзь гнуткім каго-небудзь, што-небудзь; высмеяць каго-небудзь, што-небудзь; прайсці (пра дождж і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum