захля́стаць
‘моцна пабіць, забіць каго-небудзь (захлястаць каго-небудзь); пачаць хлястаць - утвараць трэск (захлястаць пугай)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| захля́стаю | захля́стаем | |
| захля́стаеш | захля́стаеце | |
| захля́стае | захля́стаюць | |
| Прошлы час | ||
| захля́стаў | захля́сталі | |
| захля́стала | ||
| захля́стала | ||
| Загадны лад | ||
| захля́стай | захля́стайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| захля́стаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)