Verbum

асму́глы, -ая, -ае.

1. Тое, што і смуглы; загарэлы.

А. твар.

Асмуглыя рукі.

2. Тое, што і асмужаны (у 1 знач.).

А. лес.

Асмуглае неба.

|| наз. асму́гласць, -і, ж.

абвалачы́ся, -лаку́ся, -лачэ́шся, -лачэ́цца; -лачо́мся, -лачаце́ся, -лаку́цца; -ло́кся, -лакла́ся, -лакло́ся; -лачы́ся; зак.

Ахутацца, пакрыцца чым-н.

Неба абвалаклося хмарамі.

|| незак. абвалака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і абвала́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

хму́рны, -ая, -ае.

1. Пахмурны, воблачны (пра неба, надвор’е і пад.).

Х. дзень.

Хмурная пара года.

2. перан. Сумны, пануры.

Гаспадар сядзеў х.

Х. настрой.

|| наз. хму́рнасць, -і, ж.

спахмурне́лы, -ая, -ае.

1. Пра з’явы прыроды: які зрабіўся хмурным, змрочным.

Спахмурнелае неба.

2. перан. Які стаў сумным, маркотным (пра чалавека, яго твар).

С. твар.

|| наз. спахмурне́ласць, -і, ж.

хму́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмурым.

Неба х.

Х. на дождж (безас.).

2. перан. Станавіцца хмурным, насуплівацца.

Твар х.

свінцо́вы, -ая, -ае.

1. гл. свінец.

2. перан. Цёмна-шэры, колеру свінцу.

Свінцовае неба.

3. перан. Цяжкі.

С. удар.

Свінцовая галава (пра боль і цяжар у галаве). Свінцовае маўчанне (панурае, гнятучае).

праясні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; зак.

1. Стаць ясным, праяснець.

Неба праяснілася.

Думкі праясніліся.

2. Стаць свабодным ад няяснасцей.

Справа праяснілася.

|| незак. праясня́цца, -я́ецца.

|| наз. праясне́нне, -я, н.