уга́каць
‘гаварыць "уга"’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уга́каю |
уга́каем |
| 2-я ас. |
уга́каеш |
уга́каеце |
| 3-я ас. |
уга́кае |
уга́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
уга́каў |
уга́калі |
| ж. |
уга́кала |
| н. |
уга́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уга́кай |
уга́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уга́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прысві́стваць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Спяваць з прысвістам.
2. Гаварыць з прысвістам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Гаварыць невыразна, неразборліва.
|| наз. пы́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
глаго́ліць
‘гаварыць, прамаўляць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
глаго́лю |
глаго́лім |
| 2-я ас. |
глаго́ліш |
глаго́ліце |
| 3-я ас. |
глаго́ліць |
глаго́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
глаго́ліў |
глаго́лілі |
| ж. |
глаго́ліла |
| н. |
глаго́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
глаго́ль |
глаго́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
глаго́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
го́мзаць
‘невыразна гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
го́мзаю |
го́мзаем |
| 2-я ас. |
го́мзаеш |
го́мзаеце |
| 3-я ас. |
го́мзае |
го́мзаюць |
| Прошлы час |
| м. |
го́мзаў |
го́мзалі |
| ж. |
го́мзала |
| н. |
го́мзала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
го́мзай |
го́мзайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
го́мзаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
заша́ўкаць
‘пачаць шаўкаць - шамкаць, гаварыць невыразна, неразборліва, шапялявячы; шалясцець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заша́ўкаю |
заша́ўкаем |
| 2-я ас. |
заша́ўкаеш |
заша́ўкаеце |
| 3-я ас. |
заша́ўкае |
заша́ўкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
заша́ўкаў |
заша́ўкалі |
| ж. |
заша́ўкала |
| н. |
заша́ўкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заша́ўкай |
заша́ўкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заша́ўкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кулды́чыць
‘утвараць гукі – пра індыкоў; невыразна гаварыць; куляцца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кулды́чу |
кулды́чым |
| 2-я ас. |
кулды́чыш |
кулды́чыце |
| 3-я ас. |
кулды́чыць |
кулды́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
кулды́чыў |
кулды́чылі |
| ж. |
кулды́чыла |
| н. |
кулды́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кулды́ч |
кулды́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кулды́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
падсюсю́кваць
‘падроблівацца пад каго-небудзь; гаварыць, як з малым дзіцём’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падсюсю́кваю |
падсюсю́кваем |
| 2-я ас. |
падсюсю́кваеш |
падсюсю́кваеце |
| 3-я ас. |
падсюсю́квае |
падсюсю́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падсюсю́кваў |
падсюсю́квалі |
| ж. |
падсюсю́квала |
| н. |
падсюсю́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падсюсю́квай |
падсюсю́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падсюсю́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шапятну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да шапятаць - гаварыць ціха, шэптам’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шапятну́ |
шапятнё́м |
| 2-я ас. |
шапятне́ш |
шапетняце́ |
| 3-я ас. |
шапятне́ |
шапятну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
шапятну́ў |
шапятну́лі |
| ж. |
шапятну́ла |
| н. |
шапятну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шапятні́ |
шапятні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шапятну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апло́мб, -у, м. (кніжн.).
Залішняя самаўпэўненасць у гутарцы ці паводзінах, саманадзейнасць.
Гаварыць з апломбам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)