кулды́чыць

‘утвараць гукі – пра індыкоў; невыразна гаварыць; куляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кулды́чу кулды́чым
2-я ас. кулды́чыш кулды́чыце
3-я ас. кулды́чыць кулды́чаць
Прошлы час
м. кулды́чыў кулды́чылі
ж. кулды́чыла
н. кулды́чыла
Загадны лад
2-я ас. кулды́ч кулды́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кулды́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)