вы́бракаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.
Спец. Вылучыць, выкінуць што‑н., што не адпавядае якасці, стандарту. [Рудак:] — На мяса мы маглі б выбракаваць самых горшых [кароў]. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Наўспя́чча з няясным значэннем, тлумачыцца як ’выкінуць нагамі’ (Растарг.). Магчыма, да выспятак ’удар нагой’ (гл.), параўн. укр. ўспятки ’абцасы’, або да іншага дэрывата ад пята, пятка, што значыў хутчэй за ўсё ’выбрык, удар нагой назад (напр., у каня)’ (*ус‑пятье?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кале́нца ср.
1. уменьш.-ласк. коле́нце;
2. (в стебле злаков) коле́но;
◊ вы́кінуць к. — вы́кинуть коле́нце
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фінт, ‑а, М ‑нце, м.
У спорце — падманны рух, фальшывы выпад. Фінты, яны добрыя ў футболе, а не ў сур’ёзнай літаратурнай працы. «Звязда».
•••
Выкінуць фінт — зрабіць што‑н. хітрае, нечаканае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́шибить сов. (что) вы́біць; (кого) вы́шпурнуць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, вы́гнаць, мног. павыганя́ць;
◊
вы́шибить дух вы́біць дух;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выкіда́ць несов., в разн. знач. выбра́сывать, выки́дывать; (снимать что-л. в тексте, книге — ещё) опуска́ть; см. вы́кінуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шту́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк. да штука (у 2–4 знач.). — На, Сымоне, маеш штучку! Грай здаровы! — дзед сказаў. Колас. Вярталася.. жаданне — побач з сур’ёзнаю справай выкінуць нейкую штучку. Брыль.
•••
Тонкая штучка — хітрун, спрытнюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сме́тнік м. му́сорная я́ма; помо́йка ж., сва́лка ж.;
вы́кінуць на с. — вы́бросить на сва́лку;
◊ на с. гісто́рыі — на сва́лку исто́рии
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жудзь, ‑і, ж.
Абл. Жудасць. Прыйшоў жа Цімох для нарады, Каб жончына слова пачуць: Душа яго прагла спагады — Такая ў ёй цемра і жудзь! Колас. І песні другія пачуюць прасторы, і новую радасць сюды прынясуць, і выкінуць скарбы на бераг азёры, і сонцам расквеціцца дзікая жудзь. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фартэ́ль, ‑ю, м.
Разм. Тое, што і фортэль. Можа праз гэтыя свае думкі я сёння такі фартэль выкінула, што зараз самой трохі сорамна і смешна. Шамякін. Грыгоніс і Ільінскі заўсёды знаходзілі яркія тыповыя дэталі, умелі выкінуць на сцэне вясёлы фартэль, чым выклікалі ў гледача бурнае захапленне. Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)