Трае́ніна ’некалькі разоў пераворанае поле’ (стаўб., Ск. нар. мовы), трае́нь падыма́ць ’апрацоўка зямлі трэці раз пасля баранавання’ (мядз., ЛА, 2). Да траіць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дарабляць — дарабіць; канчатковая апрацоўка чаго‑н. Даробка дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядахіміка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Хімічны прэпарат, які прымяняецца для барацьбы са шкоднікамі сельскай гаспадаркі. Апрацоўка пасеваў ядахімікатамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трані́ца (трэні́ца) ’жанчына, якая трэ лён’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да це́рці (гл.), параўн. аддзеяслоўны назоўнік тра́нне, тра́ння ’апрацоўка лёну на церніцы’ (Янк. 1, Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

планта́ж, ‑у, м.

Спец. Глыбокая апрацоўка глебы спецыяльнымі плугамі, якая праводзіцца галоўным чынам пры закладцы вінаграднікаў і пладовых садоў.

[Фр. plantage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возде́лывание ср.

1. апрацо́ўка, -кі ж., урабля́нне, -ння ср.;

2. (выращивание) выро́шчванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрэту́ра, ‑ы, ж.

Спец.

1. Апрацоўка тканіны, скуры і пад. асобымі рэчывамі для надання канчатковага выгляду.

2. Лак для скуры.

[Ад фр. apprêter — канчаткова апрацоўваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міжраддзя. // Які праводзіцца паміж двума радкамі пасаджаных ці пасеяных раслін. Міжрадная апрацоўка пасеваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасіві́раванне, ‑я, н.

Спец. Хімічная апрацоўка металічных вырабаў, пры якой на паверхні ўтвараецца тонкая плёнка вокіслаў, што засцерагае ад карозіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобых станах. Пракатка груб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)