Verbum

пітэка́нтрап, ‑а, м.

Найбольш ранні выкапнёвы прадстаўнік групы старажытных людзей, які захаваў у сабе многа рыс малпы.

[Грэч. píthēcos — малпа і ántrōpos — чалавек.]

піэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Агульнае гнойнае заражэнне арганізма, пры якім утвараецца многа гнойных ачагоў у розных органах.

[Грэч. pýon — гной і haima — кроў.]

пні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа пнёў. Хутка .. [салдатам] трапіўся пністы расцяроб з высокай да калень папараццю. Быкаў.

ардына́р, ‑а, м.

Сярэдні за многа гадоў ўзровень вады ў рэчцы або вадаёме. Вада паднялася вышэй ардынара.

[Лац. ordinarius — звычайны.]

абве́шацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увешаць сябе чым‑н.; навешаць на сябе многа чаго‑н. Абвешацца гранатамі.

абцяжа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Зрабіцца цяжкім, вагавітым.

2. перан. Узяць на сябе многа клопату, цяжкасцей.

забалбата́цца, ‑бачуся, ‑бочашся, ‑бочацца; зак.

Разм. Захапіцца балбатнёй, правесці многа часу ў балбатні. Забалбатаўся я з табой.

разжартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Разм. Пачаць многа і з захапленнем жартаваць. Разжартаваўся так, што не суняць.

разла́зіцца ​¹, ‑лезецца.

Незак. да разлезціся.

разла́зіцца ​², ‑лажуся, ‑лазішся, ‑лазіцца; зак.

Разм. Пачаць вельмі многа лазіць.

санцалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які расце там, дзе многа сонца; які любіць сонца (пра расліны). Кукуруза — культура санцалюбная.