піэмі́я, ‑і, ж.
Спец. Агульнае гнойнае заражэнне арганізма, пры якім утвараецца многа гнойных ачагоў у розных органах.
[Грэч. pýon — гной і haima — кроў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)