папамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., каго-што і чаго.
Разм. Мачыць доўга, неаднаразова; памачыць многа чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)